/K.H.
Pfarrerin und Sterbebegleiterin. Mutter von fünf Kindern.

Das isch e hoch philosophischi Frag. *lächelt* – Aso wänn mers – ja, ganz gnau wott näh, müesst mer eigentlich fascht säge ; im Moment woni uf d’Wält chume isches bereits aso – ja – es Higah uf de Tod irgendwänn. Und die Frischt zwüschet em gebore werde und em stärbe isch eifach underschiidlich lang. Aso bi de einte isches, chum ischs uf de Wält ischs schowider am stärbe – ich ha scho Chindli beerdiged wo chum paar Tag alt gsi sind, bis hi zu 98-jährige Mänsche, wo dänn die Zitspanni zwüschet em wückli gebore werde und em stärbe sehr vill grösser gsi isch. Aber uf de effektivi Sterbeprozäss bezoge, denki au da, gitts eifach alli, alli Bandbreitene vo – innerhalb churzer Zit, de sogenannti Sekundetod, wo öpper no d’Auge ufrisst und dänn tot isch bis hi zu monatelangem, schwirigem, schmerzhaftem sich trenne – Körper vo – oder Seel vom Körper, gitts warschinlich alles.
«ja, ganz gnau wott näh, müesst mer eigentlich fascht säge ; im Moment woni uf d’Wält chume isches bereits aso – ja – es Higah uf de Tod irgendwänn.»

Antworten der anderen Personen