/T.S.
Studentin. Mutter starb an Brustkrebs.

Wurum isches es Tabu ? — Jo ich glaub, jä eigentlich fascht ähnlich, oder, well – ich glaub es isch vorallem eigentlich will d’Lüt Angscht hän, sie kömme nid klar mit was au immer sie uslöse, wenn sie drüber rede. Well alli hän jo irgend e Art vo, oder allne, oder fascht allne isch scho irgendwie e Tod in dr Fami- lie oder sunscht wo vorcho – und alli hän ihri ganz persönliche Erinnerige dra und wenn dus asprichsch chas halt si dass denn das irgendöppis uslöst – uf das du denn nid richtig reagiere chasch oder so. Und denn spricht me’s lieber grad gar nid a. — Und wells villicht eifacher isch eifach sich nid demit usenan- der zsetze bises sowit isch. – Oder sich halt au nümm demit usenander setze wenns mol passiert isch – unds eifach zverdränge… das me wie nümme – nümme drüber redet dass jetzt öppert gstorbe isch, wells denn doch immer wider Gfühl ufweckt unds eifacher isch denn eifach so ztue als wär nie öppis gsi.

Antworten der anderen Personen

/R.G.
Bestatter. Familienvater.

«Obwohl mer immer so locker seit : «Ja, es isch doch klar, de Tod ghört doch is Läbe. Das weiss me doch.» Er isch ebe wückli nöd bi eim sälber im Läbe. Und das isch das, wo’s au so schwer macht. Will me am Tod kein Platz git, bi sich sälber.»

Antwort lesen